TALENTMANAGEMENT

De afgelopen maanden ben ik veel op congressen, bij lezingen, presentaties en studiebijeenkomsten geweest. Zoals altijd ben ik op zoek naar nieuwe ideeën en kennis. Ik wil mezelf blijven ontwikkelen en ben nog steeds niet uitgeleerd.

Een aantal bijeenkomsten waren sport-gerelateerd, maar ik ben ook bij veel bijeenkomsten geweest welke georganiseerd waren door het bedrijfsleven en de zorgbranche.  

Het mooie van aanwezig mogen zijn bij verschillende werkvelden is dat je door de inhoudelijke verschillen heen juist veel overeenkomsten ziet.  Dit maakt het mogelijk om zaken goed te kunnen koppelen aan elkaar. Er zijn veel overeenkomsten tussen sport, bedrijfsleven en de zorg. Zo zitten veel bedrijven in deze branches in veranderings- en ontwikkelingsprocessen. Hebben ze focus op kostenbesparing of proces efficiëntie.

Het onderwerp “Talent” en “Talentonwikkeling” kwam vaak aan de orde bij deze bijeenkomsten. Hoe kunnen we talenten ontdekken en talenten behouden? En belangrijk daarbij vormt passie en ambitie binnen een organisatie: “Het kunnen en willen”.

In de verschillende werkvelden gebruikt men andere termen. Talentontwikkeling in de sport noemt men in het bedrijfsleven Talentmanagement. Hiermee bedoelen beide hetzelfde.  Ik vind echter dat hier een duidelijk verschil in zit.

Talentontwikkeling  is in mijn ogen een onderdeel van Talentmanagement. Talentontwikkeling richt zich totaal op het individu. Terwijl Talentmanagement zich meer richt op het individu binnen de context van een organisatie.

Voor mij is een belangrijke constatering dat de verschillende werkvelden van elkaar kunnen leren. Helaas maakt veel te weinig gebruik van elkaars expertise. Vraag is hoe dat te activeren en organiseren.

In de sportwereld gaat men aan de slag met een individu zodra men ontdekt heeft dat het individu een groter potentie heeft om de top te halen dan anderen. In de sportwereld is talentontdekking niets anders dan de potentie zien bij een sporter of hij de top kan halen. Het gaat dus bij talentontdekking niet om het feit of iemand de beste is. Het gaat om de potentie die aanwezig moet zijn. Daarna gaat men aan de slag met de ontwikkeling van deze potentie.

Daarvoor wordt heel bewust een stappenplan gemaakt. Afhankelijk natuurlijk van de leeftijd van het talent worden er stappen gezet die uiteindelijk moeten resulteren in succes. Onderdelen van het plan zijn alle technische, tactische en fysieke vaardigheden die men nodig heeft binnen de tak van sport waar het talent actief is. Maar zeker zo belangrijke onderdelen van het plan zijn de mentale vaardigheden  zoals zelfreflectie motivatie , doorzettingsvermogen , de persoonlijke omstandigheden, voeding, BMI, blessure registratie, blessure preventie. En natuurlijk ook de sociaal maatschappelijke omstandigheden zoals studie , woonomstandigheden, reistijd en vrienden .

Alles rondom het talent wordt in beeld gebracht en wordt nauwkeurig in de gaten gehouden en waar nodig bijgestuurd of gemanaged. Hierdoor kan het talent zich goed focussen op de sport waar hij of zij de successen wilt gaan halen .

Zou dit ook zo in het bedrijfsleven gaan? Zou men in het bedrijfsleven ook altijd bezig zijn met het ontdekken van talent? Of de potentie trachten in te zien van een nieuwe medewerker en dan direct bij aanvang van het dienstverband een heel uitgestippeld plan maken hoe het talent binnen de context van de organisatie tot maximale bloei kan komen?

Ik denk dat dit op dit moment niet zo heel vaak gebeurd. Er is wel een veranderende tendens binnen HRM: Een focus in eerder stadium op carrière en de toekomst van de medewerkers. Genoodzaakt door (digitale) of andere innovatieve ontwikkelingen in de toekomst moeten HR managers al eerder met hun medewerker in gesprek om te kijken waar diens mogelijkheden liggen om te groeien binnen de organisatie. En de kosten voor uitstroom en ziekteverzuim dwingen eveneens om dan soms te kijken naar wat er mogelijk is buiten de eigen organisatie.

Wat een winst zou een organisatie kunnen boeken als al aan de voorkant de potentie van de gezochte medewerker in beeld gebracht kan worden? Zodat het bedrijf weet welke talenten het in huis heeft. En wat die talenten in ontwikkeling binnen of buiten de organisatie kunnen opleveren? Als talentmanagement van een bedrijf ingezet zou worden zoals talentonwikkeling binnen de sport, zou dit op veel gebieden toegevoegde waarde opleveren. En ook van talentontdekking kan men leren vanuit de sportwereld. Proactief scouten naar de beste medewerkers en niet reactief afwachten tot ze eindelijk misschien komen solliciteren. Actief de grootste talenten in huis gaan halen. Weten waar die zitten en hun ontwikkeling volgen.

Ik signaleer wel dat “gezond leven en gezondheid”, kortom “vitaliteit” de laatste tijd een duidelijk en erkend onderdeel is geworden binnen HRM van bedrijfsleven en de zorg. Maar dat is dan ook al jaren een compleet geïntrigeerd onderdeel binnen sportwereld.

Men beseft inmiddels heel goed dat een gezonde levensstijl en bewust omgaan met gezondheid een belangrijk issue is waar ook de organisatie haar bijdrage aan moet leveren ten behoeve van  haar medewerkers.  En dit niet alleen om het ziekteverzuim zo laag mogelijk te houden. Vanuit het perspectief van een toekomstbestendige bedrijf is het belangrijk om na te blijven denken en handelen of medewerkers wel “levenslang” bepaald soort werk aan kunnen.

Zo weet de verhuisbranche echt heel goed dat iemand niet in staat is om 40 jaar lang dagelijks de trappen op en neer kan lopen. Medewerkers zijn vaak is na 10 a 15 jaar op, waardoor huidig werk niet meer kan worden uitgevoerd. Het voeren van gesprekken met medewerkers om dit te volgen, maar bovenal ook aanbieden van tools om zo fit mogelijk te blijven vormt dan een belangrijk aspect. Ook het ontdekken van competenties en talenten om na te gaan wat de medewerker wilt en kan gaan doen als het huidige werk te zwaar of moeilijk is. Zo kan er ruimschoots van te voren gekeken worden naar nieuwe mogelijkheden liggen en wat de medewerker dient te leren om die toekomst mogelijk te maken.

Fris en Fit staan al jaren heel hoog op de lijst van de sportwereld waar het gaat om aspecten die invloed hebben op succesvol zijn. 

Wat de sportwereld heel duidelijk kan leren van andere branches is toekomstgericht werken. Iets wat bij talentontwikkeling erg onderbelicht is, is de toekomst van de sporter na zijn sportcarrière. Bonden en clubs zijn heel erg bezig met het heden. In de topsport heb je geen tijd je te bedenken wat je naast de sport kunt. Er dient nu gepresteerd te worden. Sporters zijn tijdens hun carrière helemaal niet bezig met hun toekomstperspectief. Sommige sporters eindigen hun topsport carrière al op jonge leeftijd en hebben dan geen idee wat ze gaan doen of belangrijker…..wat ze kunnen buiten de sport. De sport zou van talentmanagement in bedrijfsleven kunnen leren om juiste die twee facetten, het “willen en kunnen” te gebruiken voor de toekomstmogelijkheden van de sporter na hun carrière. Daarmee dient al begonnen te worden als de sporter nog volop bezig is. Na een carrière moeten veel sporter nog jaren werken in de burgermaatschappij en daar staan de meeste sporter, clubs of bonden helemaal niet bij stil.

En wie is er nu verantwoordelijk voor het feit of iemand zich maximaal ontwikkelt in zijn kunnen en zijn willen? Dat is mijns inziens simpel. Het individu, de medewerker of sporter is zelf verantwoordelijk voor zijn maximale ontwikkeling. Mijn definitief van een echt talent is niet voor niets de volgende: “Een talent is iemand die in staat is om zelfstandig het maximale uit zijn talenten te halen.” Natuurlijk heeft elke organisatie een inbreng hierbij. De inbreng bestaat uit faciliteren en helpen: De juiste faciliteiten aan te bieden, verantwoorde werkomstandigheden, goede leerkrachten, passievolle hulpverlener leveren, HR manager die meedenkt en scholing regelt voor de toekomst. Maar hoe je het wendt of keert, het individu heeft de eindverantwoording.

De organisatie, HR manager of de trainer zullen helpen om te komen tot een uiterste vorm van zelfreflectie zodat het individu weet welke keuze  het beste gemaakt kan worden, wat hij daarvoor nodig heeft en wat de consequentie zijn. En elk mens heeft ergens een talent voor. Laten we dat ontdekken!