NOBELPRIJSWINNAAR

Op de vroege  woensdagmorgen las ik, zoals elke ochtend, de Volkskrant. Op de voorpagina stond een mooie foto met de tekst “ Nobelprijs beloont pionier in de chemie”. Buiten het feit dat ik het fantastisch vind als een Nederlander een prijs wint,  werd mijn aandacht ook getrokken door het woordje: pionier.

Ik las kort het verhaal over Ben Feringa en de ontdekking die hij had gedaan. Hij ontdekte organische moleculen die maar in een richting draaien onder invloed van ultraviolet licht en werken als een soort veer. Daarna creëerde hij een nana “auto” met 4 wielentjes welke onder invloed van licht in beweging komt. Onder druk van de tijd kon ik niet het hele artikel lezen , maar het hield me wel bezig tijdens mijn autorit naar FC Den Bosch.

Wetenschappers zijn mensen die in mijn optiek vaak met zaken bezig zijn waar wij vele jaren later pas iets van merken of begrijpen. Zij zijn pioniers die materie onderzoeken waar mensen zich af van vragen wat ze ermee moeten. Wat is het nut? Wat kun je ermee is dan een vaak voorkomende vraag. Dit komt voort uit het feit dat veel mensen leven in het heden en niet zozeer bezig zijn met de toekomst. Hetzelfde ervaar ik dagelijks in de voetballerij. De supporters houden zich bezig met de eerst komende wedstrijd: die moet gewonnen worden. Alles eromheen lijkt vanuit dat oogpunt niet belangrijk.

Woensdagavond keek ik naar “De wereld draait door” en daar zat de Professor Ben Feringa aan tafel. Zijn studenten zaten trots in het publiek. De professor legde uit welke ontdekking hij nu eigenlijk gedaan had en wat dit zou betekenen voor ons als mens op de lange termijn. De passie en liefde voor het onderwijzen en zijn vakgebied spatte er van af.  Maar op de eerste plaats gaf hij aan dit niet alleen gedaan te hebben, maar bedankte hij de vele briljante studenten waarmee hij samenwerkte. Op een zeer rustige prettige wijze vertelde hij. Als een echte onderwijzer: duidelijk en in stapjes, zodat een ieder een helder beeld kreeg van het autootje en hoe het voort kon bewegen. Het plezier, enthousiasme was van het gezicht van Ben Feringa  af te lezen.

Ik genoot van deze man! Een man die houdt van zijn vak en zijn kennis en dit graag wilt delen met anderen. Maar bovenal: iemand die bezig is met onze toekomst. Je voelde dat hij zich verantwoordelijk voelde voor die toekomst. Een toekomst waarvan hij waarschijnlijk zelf niet eens meer deel zou maken. Hij had een ontdekking gedaan die misschien pas over 30 jaar functioneel gehanteerd en gebruikt kan worden. Eigenlijk had hij zich met zijn team zelfs eerst gebogen over onderzoek waarvan helemaal nog niet duidelijk was wat daar in de toekomst het resultaat van is. Zijn uitvinding wordt pas in de toekomst van grote waarde. Ben Fiering legt daarvoor nu de basis.

Dit zijn overigens ook zaken die mij zo aantrekken tot het CDA . Deze partij vindt het ontzettend belangrijk dat we niet alleen met het heden bezig zijn maar ook met onze toekomst. Het CDA heeft dit vertaald in een van haar uitgangspunten en noemt dit rentmeesterschap: “We hebben onze omgeving en cultuur geërfd van onze voorouders en te leen van de mensen die na ons leven”. Dat vraagt dat we verder kijken dan alleen ons eigen belang en onze eigen huidige tijd. Op allerlei gebieden in onze samenleving, ook financieel. Beheren en beheersen is niet voldoende. Om een betere samenleving te krijgen dan dat wij nu ervaren moeten we creativiteit en innovatie laten zien in het heden. Dit is ontzettend hard nodig om de wereld beter achter te laten dan dat wij deze ervaren en beleefd  hebben. Dat vormt de echte basis voor duurzaamheid .

Ook in mijn huidige functie bij FC Den Bosch ben ik niet alleen bezig met het heden, maar ook met de toekomst van de club. Ik heb de innerlijke drive om deze club uiteindelijk beter achter te laten dan dat ik deze in mijn handen kreeg. Dat is een zware opgave omdat de focus van de meesten ligt op de aanstaande wedstrijd, die moet gewonnen worden. Men wil winst zien en vraagt zich af waarom er niet vaker gewonnen wordt.

Bij FC Den Bosch zijn op dit moment de sportieve prestatie zijn slecht . Daar zijn ik, mijn staf en iedereen erom heen het absoluut mee eens. FC Den Bosch staat nu op een positie op de ranglijst waar we niet willen staan. En daarbij komt ook nog dat er bepaalde wedstrijden erg slecht gespeeld wordt. Dus is er veel kritiek. En dit mag en dit hoort ook bij sport!

Wat alleen soms frustreert, is dat niet iedereen in deze fase van teleurstelling en emotie  meer wil kijken naar wat er echt werkelijk allemaal gebeurd. Zo lees ik in de media de afgelopen week dat het technisch beleid van FC Den Bosch van alle kanten faalt en zwaar onder de maat functioneert. Dit klopt totaal niet. De prestatie zijn ver onder de maat maar het technisch beleid binnen FC Den Bosch staat als een huis en groeit elke dag. Dagelijks zijn vele medewerkers bezig om het technisch beleid binnen FC Den Bosch te verbeteren en te ontwikkelen. Op dit moment durf ik te zeggen dat wij qua beleid eindelijk een volwaardige Eerste Divisie ploeg zijn waar gewerkt wordt op een wijze die past bij het niveau waarop wij actief zijn . Dit heeft heel veel bloed zweet en tranen gekost bij vele medewerkers van de club. We komen van ver en we zijn nog lang niet klaar. Wij weten allemaal waar we naar toe willen met het technisch beleid van FC Den Bosch.  Daarin moeten, maar kunnen we ook nog heel veel stappen zetten. En deze stappen zijn noodzakelijk voor de toekomst van FC Den Bosch.

Maar voor de buitenstaander zijn ze niet altijd zichtbaar in relatie tot wat het betekent voor de toekomst. En sommigen willen gewoon alleen een winnend elftal zien.

Ik weet zeker dat we door de ontwikkeling die we nastreven binnen FC Den Bosch in de toekomst meer structureel kans hebben om wedstrijden te winnen. Wij zijn nu met de basis bezig waarop straks een heel mooi FC  Den Bosch meer kans maakt om op kwaliteit de wedstrijd te winnen en niet op basis van toeval.

De kunst is om nu de rust te bewaren en de neuzen allemaal de zelfde kant op te laten wijzen. Een team niet te laten demotiveren door onrust om hen heen. Ik weet als geen ander dat we nu wedstrijden moeten gaan winnen om rust in de tent te krijgen. Maar mijn werkzaamheden veranderen niet door de huidige mindere prestatie en door de onrust.  Duurzaamheid noem ik dit. Ik blijf het ontzettend belangrijk vinden dat FC Den Bosch ook haar 100 jarige bestaan kan vieren als betaald voetbalclub, het liefst op het hoogste niveau van Nederland.

Tijdens het tafelgesprek met Ben Feringa moest ik hier erg aan denken. Ben heeft iets ontwikkeld wat over vele jaren de waarde zal bewijzen en het nut ervan. Vandaag krijgt hij daarvoor zijn erkenning: de Nobelprijs.

Waarom gebeurt dit zelden in de sport? Het antwoord is natuurlijk simpel: binnen de sport telt veel meer dan de wetenschap het heden. Sport zit vol emotie. Bijna alle inwoners van Nederland weten dat het Nederlands elftal afgelopen vrijdag gewonnen heeft van Wit Rusland. Veel mensen zullen ook weten wat de uitslag was. Minder mensen zullen weten wie de doelpuntmakers waren. En nog minder mensen weten de opstelling en de wisselspelers. Maar in absolute aantallen zijn er dit altijd nog veel meer dan het aantal mensen dat weet wie Ben Feringa is en weten welke briljante ontdekking hij gedaan heeft. En in het jaar 2046 weet misschien helemaal niemand meer wie hij was en wat hij betekent heeft voor ons.

Ben Feringa is een echte wetenschappelijke pionier en hij verdient het om nooit vergeten te worden. Want dankzij het werk van Ben Feringa en zijn studenten zijn er wellicht al in 2046 moleculaire machientjes die de juiste medicijnen op de juiste plek afleveren en door de bloedbaan zwemmen om het lichaam te controleren.  En zo kunnen er misschien meer mensen genezen worden van vreselijke ziektes die we nu niet kunnen bestrijden.