VERSLAVING

Al maanden was ik van plan om eens de grote schoonmaak te houden onder de 200 ordners die ik bezit.  Mensen die me kennen weten dat ik veel verzamel van privé, werk, hobby. Ik heb bijvoorbeeld alle  bankafschriften nog vanaf 1977 toen ik mijn eerste bankrekening opende bij de PTT, nu de ING Bank. Zo bezit ik nog alle afgescheurde strookjes van mijn betaalde acceptgiro kaarten. Deze heb ik keurig gesorteerd op jaar en in een ordner gestopt. Vraag me wat mijn verhuizing in 1985 kostte naar Steenwijk en ik kan je het antwoord binnen 1 minuut geven, omdat ik deze gegevens allemaal bewaard en gesorteerd heb. En ja…ik realiseer me dat ik die vraag nooit zal krijgen.

Maar ik heb ook nog alle voetbalalbums met voetbalplaatjes van de Eredivisie  vanaf 1968.  Geweldig vind ik het om daar op een regenachtige dag in te bladeren en te kijken naar de verschillende jaargangen en de spelers die toen voor de verschillende clubs speelde. Deze albums zal ik nooit weg doen en bewaar ik voor altijd. De meeste ordners met verzamelingen staan echter onaangeraakt al jaren op zolder. 

Deze ordners ben ik dus gaan opruimen. Ik had mezelf wel voorgenomen ze niet zomaar weg te gooien maar ze een voor een door te nemen en hier en daar wel wat eruit halen om te bewaren.

De eerste map maar eens gepakt: Rekeningen 1 stond er met grote letters aan de zijkant op (alleen al voor alle rekeningen had ik 7 ordners in totaliteit). De eerste nota die ik zag was een rekening van Elektro handel Heerkens te Schijndel van mijn eerste zelf  gekochte radio cassette recorder. Ik heb deze radio gekocht op 5 oktober 1977.  Bijzonder genoeg zag ik ook meteen een exact beeld voor me van hoe de radio er uitzag.

De schrijver Joshua Foer beschrijft deze gewaarwording in zijn boek “Het Geheugenpaleis”.  Hij beschrijft hierin dat je je als mens veel meer weet te herinneren dan dat je denkt. Dit heeft o.a. te maken met het feit dat je oude herinneringen (waar je nooit over praat) op kunt roepen in beelden door referenties. Je kunt je dan bijzonder genoeg soms zelfs juist tot in de kleinste details zaken herinneren.

Voorbeeld daarvan is dat bijna iedereen zich kan herinneren waar hij was en ook wat je aan het doen was op 11 september 2001. Dit door de referentie van de grote aanslag op die dag.

Door de referentie van mijn nota kreeg ik het exacte beeld terug  van mijn radio en kwam de herinnering terug aan het plezier dat ik er van gehad had. Ik herinnerde me het moment dat de antenne afgebroken was doordat ik de radio mee nam naar de benzine pomp van Fassbinder Valks waar ik in de zomervakantie 1977 werkte. Ik herinnerde me de leuke tijd die ik daar beleefde. Samen met Martien van Oers werkte ik daar de gehel zomer. Constant waren we aan het kaarten en hadden soms niet in de gaten dat er een klant stond te wachten, echt een mooie gezellige tijd.

Deze nota moet ik bewaren dacht ik. Maar al bladerend door de ordner kwam ik (te) veel rekeningen tegen die ik wilde bewaren.  Bij veel rekeningen kwamen er leuke herinneringen voorbij, maar na een dik anderhalf uur was ik pas door de eerste map heen! Het probleem was dat ik bijna de helft van de ordner weer opnieuw wilde bewaren!

Na anderhalf uur boven op zolder gezeten te hebben, ging ik naar beneden om de eerste ordner met de rekeningen in de kliko te gooien. Mijn partner vroeg me direct hoeveel ordners ik al door genomen had. Op mijn antwoord: “1”,  reageerde zij lachend: “Er zitten meer dan 200 ordners in de dozen…. Succes jij!”.  

Toen ik haar wilde vertellen dat ik vanuit die eerste ordners ook nog een halve ordner opnieuw wilde bewaren, beseft ik dat ik niet goed bezig was. De meeste ordners had ik de afgelopen 30 jaar nooit meer in gekeken en ik had er niets mee gedaan. De ordners waren daarbij een doorn in het oog omdat ze zoveel ruimte innamen.

Met de rest van de ordners ben ik dan ook veel radicaler te werk te gaan. En dat lukt me goed.  Schijnbaar moest ik mezelf over een bepaalde bewaardrempel heen zetten om gewoon veel zaken weg te gooien. Uiteindelijk is er slechts een klein aantal privézaken overgebleven in 2 ordners.

Na deze klus ben ik begonnen aan opruimen van mijn voetbalordners.  Vanaf eind jaren zeventig bewaar ik van alles wat met voetballen te maken heeft: artikelen, ……..  Daar zit logica in, omdat er toen nog geen computers waren.  Er was een noodzaak veel te bewaren als je dacht dat later nog wel eens nodig te hebben. Ik vergeet nooit de blik van de facilitair manager van NEC , Theo van Benthum, toen ik vroeg om 2 dossierkasten op de dag dat ik begon. Bij elke betaald voetbal club waar ik werkte nam ik alle mappen telkens mee naar kantoor op de club.

Ik heb dus in al die jaren heel veel bewaard. Zo kwam nog werkmappen van de Nederlandse Katholieke Sportfederatie NKS tegen.  Deze werkmappen had ik gekocht op  boekenmarkten. De eerste werkmap NKS was van 1965 en heette “Hoe leer ik koppen”. Ook vond ik allerlei opstellingen terug van verschillende teams.   

Ik heb er 2 weken over gedaan om al mijn voetbalordners door te nemen.  En wat voor de opruimronde bij mijn privé ordners gold, gebeurde ook bij het opruimen van  de voetbalordners. Vaak gingen mijn gedachten terug naar het jaar waarin de gevonden artikelen of documenten zich afspeelden. Heel veel kon ik me dan weer voor de geest halen.

Natuurlijk moest je vroeger veel meer bewaren omdat er geen computer was. Maar door het opruimen realiseer ik me dat ik de afgelopen jaren wel heeeeel veel bewaard heb en er bovendien eigenlijk helemaal niets meer mee gedaan.  Het besef dat ik ben begonnen met 1 ordner in 1977 en dat ik er in 2015 meer dan 200 had, maakt wel dat ik het bewaren van zaken als een “verslaving” kan kwalificeren.

Na het opruimen heb ik nu nog zo’n 5 ordners met oude artikelen en onderwerpen. Ik bewaar ze omdat ze een duidelijke emotionele waarde voor me hebben. Van mijn verslaving ben ik verlost. Of toch niet…..?? Nu ik zo nadenkt over mijn laptop….hoeveel mapjes ik wel niet heb, hoeveel foto’s, hoeveel verschillende documenten er wel niet bewaard zijn. Nee, bizar….ik ben nog steeds verslaafd. Alleen niet meer zichtbaar met een hoop papierwerk in ordners.

Ik neem me stellig voor om na de vakantie mijn laptop ook maar eens verschonen.